dün geceden beri iki defa izlediğim..
t:
leyla ile mecnun'un en güzel bölümlerinden.
hatırlatmak gerekirse; yavuz'un zeynep'le tanıştığı, onu yemeğe çıkarttığı, zeynep'in yavuz'un yanağına buse kondurduğu, ekibin bankada mahsur kaldığı ve aysel'in mecnun'a musallat olduğu bölümdür.
-
(bkz: aysel git başımdan)
.
ah be yavuz abi, ismail abi ile mukayese etmek gibi olmasın ama sen de az güzel adam değilsin yemin ediyorum.
belki de o fevkalade klarnet ahenginin eşlik ettiği en güzel sahne;
senin o çocuksu çabana, neşene kurban olurum lan, tipe bak hajsdhasjdh
her şeyi geçtim, kızı yemeğe davet etmek için -mesleki deformasyonun etkisiyle- önce camdan eve girip, ardından "yav ben ne yapıyorum?" farkındalığıyla tekrardan evden çıkıp, bu sefer normal bir insan gibi kapıyı çalarak; "ben açım..." demek suretiyle kızı yemeğe davet etmen yok mu hajasdhasjdh bi' tanesin!
.
not:
kardeş payı başta olmak üzere diğer tüm komedi yapımları ara ara mizah patlatıp aniden güldürüyor beni. lakin leyla ile mecnun'da ise bir defa tebessüm edeyim, kalan tüm bölümü tebessüm ede ede, yer yer kıkırdaya kıkırdaya izliyorum. eşsiz bir yapım gerçekten.